اشتباهات مهندسی

برخی از مهندسین به اشتباه اعتقاد دارند که افزایش سایز برخی از اجزا سازه به ایمنی و بهبود ساخت کمک می نماید. این در حالیست که این افزایش های بدون حساب وکتاب نه تنها مفید نبوده بلکه عاملی در جهت افت کیفیت خواهد بود 

 

افزایش سایز ستون ها :

 این کار سبب افزایش سختی ستون و در نتیجه افزایش بار جانبی وارده به آن ستون وکاهش باروارده به ستون های دیگر شده در نتیجه علاوه بر غیر اقتصادی شدن خود می تواند باعث بحرانی شدن برخی اعضا شود.

در آیین نامه هیچ محدودیتی برای حداکثر فاصله بین ستونها نداریم. 

فاصله باید به گونه ای انتخاب شود که ضمن رعایت محدودیتهای اجرایی از لحاظ ضوابط معماری ابعاد تیرها و ستونها پس از محاسبه مقادیری معقول و اقتصادی در بیاید و البته تا آنجا که ممکن است مقاطع هم تیپ باشند که اجرای آن راحتتر باشد. 

برای هر پروژه با توجه به شرایط خاص آن پروژه میتوان فواصل مناسب ستونها را تعیین کرد و به طور کلی نمیتوان بگوییم که مثلآ فلان مقدار برای فاصله ستونها خوب است یا بد. 

در هر صورت کم شدن دهانه ستونها تا دهانه هایی بین 4 تا 5 متر معمولا مناسب و معقول است و باعث اقتصادی شدن طرح میشود. 

 

در زمینه ستونگذاری هم آیین نامه خاصی وجود ندارد. ولی میتوان به نکات زیر توجه کرد: 

1- تا آنجا که ممکن است تعداد آکسها به حداقل برسد .
2- فاصله بین دهانه ها تقریبآ مساوی و عددی معقول باشد 
3- محدودیتهای معماری رعایت گردد. مثلا تا آنجا که ممکن است وسط سالنها ستون قرار نگیرد، ستونها در پارکینگ مشکلی برای عبور و مرور ماشینها ایجاد نکنند و .... 
4- دور راه پله ها و گوشه های ساختمان جاهایی هستند که معمولآ نیاز به ستون دارند و باید در این محلها ستون تعبیه شود 
5- ستونگذاری باید به گونه ای باشد که تا آنجا که ممکن است طول طره ها به حداقل برسد و ترحیحآ به گونه ای اجرا شوند که بدون ایجاد اشکال در معماری بتوان از دستک برای اجرای کنسولها استفاده کرد 
6- برای سیستم مقاوم جانبی در اکثر موارد بادبندها هستند باید پیش بینی لازم انجام شود به گونه ای که بتوان بادبندها را در داخل تیغه ها اجرا نمود و البته ترجیحآ پلهای اصلی در داخل تیغه ها قرار گیرند که در صورت زیاد بودن ارتفاع آنها در داخل تیغه ها پنهان شوند 
و.... 

 

توجه کنید که تمام موارد بالا نمیتواند همزمان با هم همیشه برقرار شوند و باید بهترین حالت با کمترین ایراد را در نظر گرفت

 

مطابق ضوابط شکلپذیری، حداقل فاصله بین دو ستون نمی تواند از چهار برابر ارتفاع تیر بین دو ستون کمتر اختیار شود، برای حداکثر فاصله در صورت جواب گرفتن از خیز تیر و تغییر شکلهای سازه محدودیت خاصی وجود ندارد (به لحاظ طراحی) ولی می بایست مسائل اجرائی را نیز در نظر گرفت. 

 

مثلاً برای یک دهانه 15 متری می توان یک تیر بتن آرمه به ارتفاع 90 سانتیمتر و عرض 60 سانتیمتر طراحی نمود ولی وزن خود تیر در این طول 15 متری حدود 20 ton می شود که مهارکردن قالب آن و شمع بندی زیر آن کار راحتی نیست! بماند که کل سقف می بایست قالب بندی گردد و همچنین مسائل مربوط به خیز منفی تیرها و .... نیز می بایبست رعایت گردد...